Defensywa bokserska
Żeby boksować trzeba umieć się efektywnie(!) bronić. Samo uderzanie pięściami w (prawie) nieruchomy worek lub wyprowadzanie nawet najbardziej złożonych kombinacji w stylu Canelo Alvareza czy Manny`ego Pacquiao w powietrze nigdy nie uczyni z ciebie boksera. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że to umiejętna defensywa wraz z dodatkiem specjalnym w postaci pojedynczych kontrciosów (bądź złożonych kontrakcji) jest kluczem do bram jakościowego pięściarstwa. Potwierdzeń długo szukać nie trzeba. Wystarczy obejrzeć w zwolnieniu kilka akcji kończących w wykonaniu topowych zawodników boksu zawodowego. Zazwyczaj schemat jest podobny: obrona – kontrakcja – nokaut. Umiejętności obronne są fundamentem pięściarstwa. Zapoznaj się z artykułem żeby dowiedzieć się czym są obrony w boksie!
Waga defensywy w punktacji
Zauważmy na przykład, że obrona („defense”) jest jedną z czterech składowych systemu punktacji rund w boksie zawodowym. Oznacza to, że zawodnik lepiej broniący się ma o 25% większe szanse na zwycięstwo na punkty niż przeciwnik. Dodajmy do tego, że w przypadku innego komponentu, czyli skuteczności wyrazistych ciosów („power punches”) również to defensywa (wespół z m.in. celnością, timingiem, techniką ciosu) decyduje o zdobyciu przewagi punktowej. Świetnie broniący się bokser obniża bowiem celność mocnych ciosów rywala do minimum. Dzięki nienagannej obronie ma zatem już 50% (2/4) z przewag punktowych w oczach sędziów. Sporo, prawda? Nie istnieje wówczas ryzyko, że przegra walkę na punkty (chyba, że sam nie zada żadnego ciosu…).
Oczywiście sporna kwestia uznaniowości sędziowania jest tematem na osobny artykuł. Zakładając jednak warunkowo, iż sędziowie są idealnie bezstronni oraz spostrzegawczy wynik walki praktycznie zawsze będzie promował zawodnika skuteczniej broniącego się. Tak skonstruowany jest system punktacji w boksie zawodowym. Słowem, warto umieć się bronić jeśli chce się wygrać walkę na punkty.
Jeżeli argument o wysokim prawdopodobieństwie wygranej na punkty do ciebie nie przemawia, bo np. jesteś typem zawodnika, który dąży do nokautu, to warto spojrzeć na defensywę jako możliwość sprawnego przeprowadzenia zaskakującego kontrataku. Czyż nie jest prawdą, że łatwiej oszukać rywala atakującego niż zamkniętego za szczelną gardą, odskakującego, skupionego i czujnego? To oczywiste, że puncherzy często wykorzystują swoje umiejętności obronne w walce. Podpuszczają oponenta, starają się obrać dobrą pozycję do ataku np. po skutecznych unikach rotacyjnych. Przykłady? U Vitalija Kliczki to odchylenie obronne napędzało moc ciosu dewastującego rywali. U Tysona uniki początkowały niszczycielskie serie, pozwalając mu przedrzeć się przez zasieki wroga i skrócić dystans.
Mistrzowie bokserskiej defensywy
Warto zaznaczyć, że zawodnicy doskonale broniący się są zazwyczaj bardzo efektowni i podziwiani przez rzeszę fanów.
Jako mistrzów obrony w boksie wymieniłbym takich zawodników jak:
- Jonson,
- Pep,
- Locche,
- Duran,
- Clay,
- Benitez,
- Toney,
- Duran,
- Whitaker,
- Jones Jr.,
- Hopkins,
- Byrd,
- Mayweather,
- Usyk,
- Andrade,
- Bivol,
- La Cruz.
Czy byli oni bokserami klasowymi? Pytanie pozostanie otwarte, każdy z Was może odpowiedzieć sobie na nie sam. Każdy z powyżej wymienionych pięściarzy miał inny styl obrony, oparty na różnych mechanizmach defensywnych. Niektórzy świetnie bronili tułowiem – unikami (Clay, Mayweather). Inni doskonale czują dystans i nie pozwalają na zrobienie sobie krzywdy perfekcyjnym timingiem i wyczuciem stref zagrożenia. Tacy zawodnicy jak Bivol czy Andrade są świetnym przykładem tej drugiej opcji, doskonale bronią nogami. Styl oparty na kontrciosach jest zjawiskowy, dla miłośników szermierki na pięści jest często jak jazz dla muzyka – kwintesencją umiejętności, techniki i talentu.
Podział obron w boksie
Obrony w boksie dzielimy zasadniczo na:
- obronę nogami (odejście, odskok, zakrok, wykrok, zejście z linii ciosu, unik prosty/duck, przeskok rotacyjny, pivot/obrót, przepuszczenie),
- obronę tułowiem (uchylenie, unik rotacyjny, unik w bok, slip/wahadło),
- obronę rękoma (blok krótki otwartą dłonią, blok krótki zamkniętą dłonią, blok długi przedramieniem, blok barkiem, zbicia przedramieniem/łokciem/barkiem, garda, prosty cios o funkcji defensywnej),
- łączoną (sidestep, niektóre rodzaje uników, rolling),
- niedopuszczalne choć w praktyce bardzo często stosowane, zwłaszcza w boksie zawodowym (odpychanie rywala, zasłanianie oczu, opieranie się na gardzie rywala, przytrzymywanie rąk, nurkowanie głową poza zasięg walki, klinczowanie, dociskanie głową, obniżanie rękoma głowy rywala, trzymanie wyprostowanej w stawie łokciowym ręki, wykorzystywanie ciężaru ciała, ochrona wykorzystując głowę i inne części ciała rywala).
Nie sposób szczegółowo opisać mechanizmy wszystkich obron w ograniczonym artykule. W tym celu trzeba napisać całą książkę, czego tu naturalnie nie uczynię. Poza tym obrony najlepiej przerabia się w praktyce podczas treningu bokserskiego z trenerem. Każdy element trzeba po prostu we właściwy sposób wyćwiczyć. Najpierw dokładnie, powoli, następnie przyspieszając i łącząc elementy w pełne akcje uwzględniające obrony łączone z ofensywnymi kontrakcjami. Potem należy całość wyszlifować w sparingach. Chętnych do wnikliwego zapoznania się z dokładną i skuteczną techniką obron zapraszam serdecznie na treningi w Piskorz Boxing Club – Kliknij tu po więcej informacji!
Jak bronią się konkretni bokserzy?
Generalnie, każdy bokser powinien być zaznajomiony ze wszystkimi możliwymi reakcjami obronnymi. Warto je znać żeby wiedzieć czego można spodziewać się w realnej walce. Niemniej jednak, nie trzeba ich wszystkich stosować w praktyce. Prawdę mówiąc, mało kto stara się używać wszystkich rodzajów obron – takich zawodników po prostu nie ma. Każdy wojownik ma swoje preferencje, styl, predyspozycje fizyczne, które ułatwiają mu dany typ obrony. Posłużmy się zatem konkretami:
Niski zawodnik będzie często rotował, walczył zza podwójnej gardy, blokował i zbijał (np. Mike Tyson).
Wysoki zawodnik często będzie preferował obronę nogami i poprzez trzymanie bezpiecznego, komfortowego dla siebie dystansu. Może również częściej wykorzystywać odchylenia i walkę na nodze zakrocznej (np. Vitalij Kliczko, Demetrius Andrade).
Pięściarz wolny o mocno zbudowanych bądź po prostu silnych przedramionach będzie częściej bronił się bezpieczną gardą (Dereck Chisora oraz nasz mistrz Krzysztof „Diablo” Włodarczyk).
Szybki pięściarz użyje uników (Ali, Mayweather). Niektórzy zawodnicy uwielbiają bronić się nietypowo, np. ruchami szyją/głową (Tyson Fury, David Haye).
Zwinni zawodnicy doskonale bronią się poprzez kroki bokserskie (Usyk, Bivol, Rigondeaux, Pacquiao – spójrzcie na mocne łydki Pacmana). Dostosowanie użytecznych obron jest kwestią indywidualną, którą warto najpierw rozważyć z trenerem a następnie przetestować w sparingach.
Podsumowanie
Reasumując powyższe informacje, należy uznać za pewnik, iż dobra defensywa jest absolutną podstawą klasowego pięściarza. Wpływa ona na wiele aspektów walki, pozwala zmniejszać skuteczność rywala, deprymować go, wytrącać z równowagi, pokazywać sędziom swoją bokserską klasę oraz co niemniej istotne – ułatwia otwierać oponenta. „Hit and don’t get hit” mówi klasyczne bokserskie porzekadło. Muhammad Ali twierdził nawet, że aby wygrywać walki, musimy w ringu poruszać się jak motyl – być nieuchwytnym dla rywala. Jak widać jego strategia była przeważnie skuteczna. Żądlił i nie dawał się złapać. Dziś uchodzi za legendę pięściarstwa a jego styl podziwia wielu adeptów walki wręcz.
Na koniec analogia szachowa! Zapamiętaj, że defensywa jest królową a ofensywa zaledwie księżniczką. Bez królowej zwycięstwo w szachach jest mało realne. Podobnie jest w boksie! Dlatego podczas treningu bokserskiego traktuj ćwiczenia mające na celu doprowadzić Twoją defensywę do perfekcji jako nie mniej istotne od ćwiczeń szlifujących ofensywę. Urozmaicaj swoje obrony w boksie!
Dziękuję, że dotarłeś do końca artykułu. Mam nadzieję, że dowiedziałeś się z niego czegoś interesującego i poszerzyłeś swoją wiedzę bokserską! Podziel się proszę opinią o blogu, na profilu Piskorz Boxing.
Powodzenia!
Dawid Piskorz
All rights reserved
