W co uderza bokser, jeśli nie w przeciwnika?
Nieodłącznym elementem treningu bokserskiego jest praca na przyrządach. Co kryje się pod pojęciem „przyrząd bokserski„? Krótko rzecz ujmując są to różne akcesoria obecne na sali sportowej, wspomagające trening bokserski. Nie są one niezbędne ale w znacznym stopniu ułatwiają wytrenowanie poszczególnych elementów składowych idealnego wojownika. Poniżej lista pomocna bokserowi!
Wyróżniamy między innymi kilka rodzajów worków i gruszek bokserskich. Podczas treningu posługujemy się ponadto platformą bokserską, szybkościówką, slip bagiem czy refleksówką. Jeśli zastanawiasz się czy lepiej wywiercić dziurę w suficie na double-end-baga czy ciężki worek tzw. heavybag albo myślisz nad zainstalowaniem water baga, zapoznaj się z dalszą częścią artykułu. Znajdziesz w nim rozwiązania.
Masz trochę wolnego miejsca na siłowni i chcesz dokonać najlepszego wyboru? Poniżej zamieszczam odpowiedzi na pytanie, co będzie najwłaściwszym wyborem właśnie dla Ciebie! Na koniec dowiesz się kilku ciekawostek dotyczących sprzętu bokserskiego a finalnie będziesz świadom czego właściwie potrzebujesz żeby być:
-mocnym jak Tyson oraz
-zwodzącym jak Ali bokserem!
Rodzaje przyrządów bokserskich
Worek typu heavybag – walec
Klasyka gatunku. Jest niczym Psychoza w filmografii Hitchcocka – kultowy. Worek był i pozostaje nierozerwalnie złączony z salą bokserską, stanowi synonim oldchool gymu. Ciężki, mało ruchliwy, kojarzący się z każdą salą bokserską w Filadelfii. Kształt walcowaty. Trzymany przez solidne łańcuchy.
Pokryty plawilem lub skórą – naturalną bądź ekologiczną. Wypełniony ścinkami, piankami, granulatem kauczukowym, trocinami, wiórami tartacznymi (nie zaleca się wypełniania worków piaskiem). Standardowe worki to te o średnicy 40-50 cm oraz wysokości 140-170 cm. Ciężki worek to częsty widok u garażowych bokserów z krwi i kości. Z pewnością daje on +100 do bokserskiego looku gymu ale… czy jest równie przydatny?
Wydawać by się mogło, że każdy profesjonalny bokser ceni tego typu przyrząd i tłucze w heavybaga przy każdym treningu. Nic bardziej mylnego. Słuchając rad ekspertów i prowadząc własne analizy doszedłem do wniosku, że worek ten powinien być używany bardzo rzadko. Nie rozwija on bowiem wielu istotnych elementów bokserskich takich jak: uniki, zbicia, bloki, koordynacja, elastyczność, szybkość, dynamika, zwrotność, celność, równowaga, itp. Jest duży i statyczny, czyli stanowi zupełne przeciwieństwo właściwego celu na ringu – ruchliwej, zasłoniętej i stosunkowo małej głowy przeciwnika…
Zapamiętajmy, że ciężki worek może być dodatkiem ale nigdy nie jest podstawowym elementem treningu bokserskiego! Pomimo swych wad, nadaje się jednak do wytrenowania poczucia dystansu u początkujących adeptów pięściarstwa. Pomaga również w pewnym stopniu w szlifowaniu techniki zadawania ciosów (prostych, sierpowych i z dołu na tułów). Bardziej zaawansowanym bokserom umożliwia doskonalenie pamięci mięśniowej przy pełnych akcjach ofensywnych (tzw. combos) z wejściem i odejściem z dystansu/półdystansu. Profesjonalistom ułatwia również pracę nad kondycją (np. rundy na worku z podnoszeniem tempa czy zwiększaniem liczby ciosów w akcji). Jest zatem świetnym dodatkiem ale niezupełnie podstawowym narzędziem boksera.
Ogólnie rzecz ujmując – łatwo można zastąpić go tarczami trenerskimi. Trener, w przeciwieństwie do worka, umiejętnie imituje wiele zachowań faktycznego przeciwnika w ringu, tarcze zaś są zdecydowanie lepsze w treningu celności, defensywy, szybkości, poruszania się w ringu oraz siły ciosu i zaawansowanych akcji złożonych z różnymi zwodami. Za ich pomocą można wspaniale szlifować kontrakcje, czyli klucz do zwycięstw na najwyższym poziomie.
Warto nadmienić, iż to właśnie heavybag jest pierwszą przyczyną dewastowania techniki bokserskiej u nowicjuszy szermierki na pięści, dlatego jeśli zaczynasz przygodę z boksem – unikaj ciężkich worków jak ognia! Gołe pięści bez owijek i rękawic, lądujące z całą mocą na zbitym do cna worku to nie magiczna droga, którą powinieneś kroczyć dumny jak paw.
Ocena: 6/10
Worek typu heavybag – kula/klepsydra/kropla/walec poziomy
Ten typ worka jest nieco bardziej uniwersalny, choć również za wielu elementów rzemiosła bokserskiego na nim nie wytrenujemy. Można jednak w tym przypadku ( w przeciwieństwie do popularnego heavybaga) trenować zadawanie ciosów podbródkowych (haków, w nomenklaturze bokserskiej ciosów z dołu na górę). Co bardzo istotne, pod kulą możemy robić uniki rotacyjne. Jest to niewątpliwa zaleta worka kulowego. Klepsydra z kolei daje większe możliwości urozmaicania kątów zadawanych ciosów. W rzeczywistej walce nie uderzamy zawsze pod kątem 90 stopni, bardzo często różnicujemy kąt zadawanych ciosów (polecam analizę walk Golovkina pod tym kątem).
Reasumując powyższe przykłady, należy podkreślić, że worki typu heavybag są bardzo specyficznym przyrządem bokserskim. Nie są jednak skalpelem w rękach chirurga czy batutą w dłoni dyrygenta. Są bardziej jak świeczka w szufladzie z latarką, telefonem i lampą naftową – niby coś daje ale można się bez niej obyć…
Ocena: 7/10
Slip bag
Twarda, ciężka, mała gruszka do ćwiczenia uników. Nie służy do ćwiczenia uderzeń, jedynie (a może aż?) do treningu defensywy, a właściwie – slipów. Slip, czyli unik w lewo bądź w prawo jest jedną z podstawowych obron bokserskich. Stosować go należy bezwzględnie, praktycznie każdy styl nas do tego obliguje.
Wracając do slip baga, to jest to raczej ciekawostka niż realny atrybut wojownika ze stali. Może jedynie nieco wspomóc trening właściwy. Na marginesie – uważaj na głowę, bo każdy błędny ruch bądź niedostateczną szybkość reakcji przypłacisz ostrym bólem!
Ocena: 3/10
Platforma bokserska z gruszką wypełnioną powietrzem (szybkościówką)
Najbardziej efektowny ale czy równie efektywny przyrząd? I tak i nie. Z jednej strony dość mało uniwersalny, nie uczymy się dzięki niemu techniki, uderzamy nietypowymi częściami pięści, głośny, drogi, trudny w opanowaniu na początku. Jednak poza tymi wadami ma swoje argumenty. Po pierwsze – świetnie trenuje wytrzymałość mięśniową kończyn górnych, zwłaszcza barków i tricepsów. Mięśnie te są istotne przy zadawaniu ciosów, także plus dla platformy. Po drugie – jest to jeden z nielicznych przyrządów, który pozwala trenować tzw. „bokserskie oczko”. Jak ważne jest to w walce wie każdy bokser. Reakcja jest szalenie ważna. To ona warunkuje celność i skuteczność. Po trzecie – poczucie tempa, timing, rytm. Te elementy są ważne w tańcu i tak samo jest w boksie. Musisz to po prostu czuć i płynąć. Platforma pozwala łapać ten pięściarski flow.
Ocena: 6/10
Refleksówka/Piłka na gumach (double-end-bag)
Absolutna królowa. Ta niepozorna, wypełniona powietrzem skórzana piłka z dwoma linami (zakotwionymi w podłodze i suficie) jest dla boksera czymś bezapelacyjnie wyjątkowym. Trenują na niej niemal wszyscy topowi bokserzy na świecie. Mayweather kochał wariacje na tym przyrządzie. Co to mu dawało w ringu należy ocenić samemu. Warto zwrócić uwagę jak doskonale bawił się z refleksówką i urozmaicał swoje treningi. Co osiągniesz dzięki niej? Wytrenujesz doskonały refleks, świetnie opanujesz własne ciało, staniesz się szybszy, bardziej dynamiczny. Szybkie ruchy głową to wisienka na bokserskim torcie. Chcesz to robić jak Tyson Fury? Ćwicz na refleksówce.
Piłka jest stosunkowo tania, lekka, łatwo wymienić w niej balon w razie zużycia. Obiektywnie analizując, nie widzę praktycznie żadnych wad tego przyrządu. Nie sposób ocenić jej dynamiki, co uczy bardzo szybkiej reakcji na ruchy oponenta. Przypomina jak ważne jest w boksie trzymanie rąk wysoko. Uświadamia jak istotne jest schodzenie z linii ciosu. Dostarcza informacji, że głowa ma być nieustannie w innym położeniu. Obok tarcz trenerskich uznaję refleksówkę za najcenniejszy wynalazek w świecie treningu bokserskiego.
Kolejną zaletą piłki jest jej nieskoordynowanie. Umożliwia to trening celności ciosu na niesamowicie wysokim poziomie. Złożona akcja na worku? Żaden problem. Przecież on stoi w miejscu. 1-1-2-3-5-3-4 na double-end-bagu? Ciekawe! Jeśli jednak wytrenujesz pewne akcje na piłce to nabierzesz większego respektu do defensywy bokserskiej. Nic tak nie uświadamia jak cios otrzymany w głowę.
Do dyspozycji mamy piłki małe, średnie i duże (średnice w zakresie 17-23cm). Możemy też trenować na podwójnej refleksówce. Umożliwia ona zadawanie ciosów góra/dół. Ponadto możemy zamocować piłkę poziomo, do dwóch przeciwległych ścian, co daje możliwość trochę innej reakcji piłki na uderzenia. Niezliczone możliwości! Absolutny must have!
Ocena: 10/10
Gruszka bokserska
Kolejna klasyka pięściarstwa. Nieduża, z reguły opleciona skórą bądź plawilem. Wypełniona materiałem, gumą, kauczukiem, wiórami tartacznymi lub piaskiem. Popularna waga: 3/4/5/7kg. Trochę zapomniana obecnie, używana dawniej.
Czy jednak w przypadku gruszki również możemy mówić a jej dość niskiej użyteczności w treningu bokserskim? Niezupełnie. Mając do wyboru worek i gruszkę bez chwili wahania wybrałbym tą drugą opcję. Dlaczego? Pozwala ona na nieco bardziej urozmaicony trening bokserski. Ćwiczymy na niej poprawną technikę zadawanych akcji, kontrolujemy ciało, wprowadzamy elementy defensywy bokserskiej. Więcej o obronach w boksie – kliknij tu. Dzięki swojej niższej wadze i mniejszym rozmiarom, gruszka jest bardziej dynamiczna niż worek. Pozwala to na trening refleksu, koordynacji, uników, szybkich zmian dystansu. Zdecydowanie lepsza opcja niż worek jeśli dopiero zaczynasz przygodę z boksem! Trening na gruszce bokserskiej ma też trochę więcej wspólnego z realnym pojedynkiem.
Ocena: 8/10
Piłka wodna (water bag)
Podobne funkcje do worka ciężkiego o budowie kuli. Mało dynamiczna, ciężka. Ostatnio coraz bardziej popularna wśród wielu bokserów. Obecna na najlepszych salach bokserskich. Trenuje na nich m.in. Canelo Alvarez. Świetnie amortyzują stawy. Obracają się przy ciosach, są efektowne, na początku dają dużą radość z treningu. Piłka wodna zrobiona jest z gumy. W związku z tym faktem ma jedną podstawową wadę – potrafi pęknąć. Wówczas spodziewajmy się nieproszonej wizyty sąsiada z dołu. W najlepszym przypadku – wymiany spuchniętego parkietu. Słyszałem o takich przypadkach od polskich trenerów więc jest to z pewnością realny problem.
Ocena: 2/10
Gruszka/piłka na stojaku sprężynowym i podstawie
Nie sposób nie powiązać jej z prospektem Ryanem Garcią. King Ryan kocha ten przyrząd. Popularność przynoszą mu kolejne filmiki w mediach społecznościowych przedstawiające treningi na tej właśnie gruszce/piłce. Coraz popularniejsza z roku na rok.
Doskonale nadaje się ona do treningu uników i ruchów głową oraz w jakimś stopniu do treningu ciosów. Pozwala opanować timing, na pewnym poziomie również podstawowy dystans. Ma wiele podobnych cech z refleksówką, jednak nie jest aż tak uniwersalna i nieskoordynowana – co stanowi jej wadę. Niemniej jednak, jej ogromną zaletą jest fakt, że wystarczy ją przenieść (nie trzeba mocować jej na stałe) i można od razu trenować. Niestety, na polskim rynku wiele dostępnych gruszek na sprężynie zwyczajnie się przewraca przy mocnych ciosach (jest to opinia wielu trenerów, nie tylko autora). Można jednak dołożyć obciążenie do podstawy i wówczas jest ok. Tym niemniej, występuje też problem z defektami sprężyn w tego typu piłkach. Ogólnie fajna zabawka, dość droga ale daje dużo radości naszym żelaznym pięściom.
Ocena: 6/10
Worek dmuchany na podstawie
Raczej zabawka niż przyrząd bokserski. Zaletą jest jego lekkość i mobilność. Wadą nietrwałość i nieprofesjonalny charakter. Można dopisać do listu dziecka do św. Mikołaja ale bokser z pewnością nie uzna zasadności pracy na takim sprzęcie…
Ocena: 1/10
Ciekawostki dotyczące przyrządów bokserskich
1. Ali przed treningiem na worku ciężkim zawsze zaczynał od rozbujania go. W jakim celu? Dostrzegał jego największą wadę jaką jest statyczność nieporównywalnie większa od jakiegokolwiek zawodnika. Przeciwnik w ringu chodzi, skacze, unika – nigdy nie jest jak heavybag. Nawet George „Mumia” Foreman był bardziej ruchliwy od worka, co The Greatest z pewnością skwapliwie odnotował…
2. Dawniej gruszki bokserskie wypełniano kukurydzą. Od rodzaju wypełnienia wzięła się nazwa gruszki – kukurydziak.
3. Zdecydowanie najlepszym możliwym wypełnienia worka bokserskiego są ścinki materiałów lub stare ubrania. Jeśli chcemy żeby worek był miękki i dość lekki, stosujmy bawełniane materiały. Jeśli jednak preferujemy nieco twardsze worki – dodajmy kawałki skór. Zabieg ten pozwoli na zwiększenie ciężaru worka. Warto porozmawiać o metodach wypełniania worków ze starszymi trenerami – mają oni często swoje patenty na wypełnianie, jak np. warstwowanie, stosowanie pianki przy skórze itp.
4. Jak pamiętasz Rocky Balboa zamiast worka stosował zmrożoną wołowinę. Mimo, że chcesz być mistrzem – nie idź tą drogą.
5. Widziałeś kiedyś worek bokserski oklejony taśmą? Jeśli zastanowiło Cię to, to wiedz, że patent ten ma zamysł czysto praktyczny. Wypełnienie worka, pod wpływem ciągłych, mocnych (!) uderzeń, osiada na dnie. Skutkuje to rozchodzeniem się materiału wierzchniego. Worek robi się okrągły i bardzo twardy na dole, na górze zaś jest pusty. Częsty widok? Tak jeśli nie oklejamy go taśmą. Taśma pozwala trzymać worek w ryzach nieco dłużej. Oklejamy dół i środek oraz te miejsca gdzie najczęściej uderzamy. Najlepiej użyć popularnej i niezawodnej Duct tape. Dodatkowy patent z oldschool boxing: doklej taśmy innego koloru na wysokości celu, pozwoli Ci to na trening celności kombinacji.
6. Nie uderzaj w worek bokserski tak jakbyś miał go przesunąć albo zagłębić się w niego. Raczej muskaj go, jedynie lekko dotykając. Nie zostawiaj pięści na worku, tylko szybko wracaj do pozycji/gardy. Skup się raczej na technice, szybkości i mocy zamiast na pokazaniu „Who is the boss!”. Pozwoli Ci to na lepszą kontrolę własnego ciała i nie przewrócisz się gdy realny przeciwnik zrobi unik. Bonus: wyćwiczysz dzięki temu kluczową w boksie (co podkreśla legendarny Gradopołow) ostrość ciosu.
Dziękuję, że dotarłeś do końca artykułu. Mam nadzieję, że dowiedziałeś się z niego czegoś interesującego i poszerzyłeś swoją wiedzę bokserską! Podziel się proszę opinią o blogu, na profilu Piskorz Boxing.
ZDOBĄDŹ WIĘCEJ WIEDZY BOKSERSKIEJ!
All rights reserved
Dawid Piskorz
