Zwody boksera

Feint, czyli zwód bokserski jest fundamentem ofensywnej akcji bokserskiej. Niemniej jednak ma też funkcje defensywne – stopuje spodziewającego się kontry rywala małym nakładem sił. Stosujemy go z reguły na początku akcji, rzadziej w jej środkowej fazie. Dlaczego jest tak istotny? Przede wszystkim ułatwia otwieranie obrony rywala, co zwiększa skuteczność ciosów. Zwód w boksie żywi się strachem rywala.

Zwód bokserski definiuję jako metodę na wywołanie spodziewanej przez nas reakcji przeciwnika w ringu. Jest to wymuszenie konkretnego, przewidzianego przez nas, ruchu rywala za pomocą własnych działań zaczepnych – narzędzi bokserskich.

Najlepszy zwód bokserski – jest w ogóle coś takiego? Jasne! To ten, który zużywa jak najmniej naszej energii i jednocześnie jak najbardziej absorbuje psychikę rywala. Proste.

 

Narzędzia zwodów bokserskich (czym może zwodzić bokser)?

Wyróżniamy kilka części ciała którymi bokser może manipulować przeciwnikiem:

1. Oczy

Niedoceniony ruch gałek ocznych jest świetnym zwodem bokserskim. Tam gdzie kierujemy wzrok tam będziemy bić – to założenie tego zwodu. Robimy oczywiście na odwrót. To tak jak ze strzelaniem karnych. „Messi spojrzał w prawo, strzela w lewo, GOL!. Problem jest wtedy kiedy przeciwnik to odnotuje. Bramkarz przy drugim karnym rzuci się w lewo a Messi strzeli tam gdzie się spojrzał. Kolejny zwód. Jak chcesz usprawnić swój zmysł wizjonera – inwestuj, graj w szachy, pokera albo brydża. Zapamiętaj, że podobnie jak dobry makler czy szachista widzi nie jeden ruch do przodu lecz kilka, tak świetny bokser zwodzi analizując to co zrobi rywal przy następnym, kolejnym i dodatkowym zwodzie.

2. Barki, klatka piersiowa

Oczy często skierowane są właśnie na barki i klatkę piersiową partnera w walce. To barki dają często pierwszy sygnał ostrzegawczy przed ciosem. Zwróćmy uwagę jaki ruch klatki i barków wykonujemy przy danych ciosach i spróbujmy znaleźć metodę zwodu. To mocno urozmaici nasz wachlarz możliwości.

3. Nogi

Ważne z punktu widzenia wchodzenia i wychodzenia z dystansu. Bivol, Inoue, Pacquiao w szczycie formy. Wymienieni fighterzy mogliby zwodzić jedynie nogami, nie używając innych części ciała i wydaje się, że i tak wyprowadziliby rywala w pole. Co możesz robić w walce? Wystaw nogę wykroczną do przodu. Doskocz. Doskocz i od razu odskocz. Odskocz i szybko dwa razy doskocz. Zmień nagle kierunek ruchu poruszając się bokiem w tzw. pozycji square stance. Stosuj zwody krokami bokserskimi – fake steps. Używaj wykroku bądź zakroku ze slipem/dipem (taktyka Pacquiao, Roya Jonesa Jr.). Przetestuj w sparingach i oceń jakie reakcje wywołuje to u przeciwników. Odnotuj, zapamiętaj, stosuj. Więcej o pracy nóg w boksie dowiesz się z tego artykułu.

4. Tułów

Ściślej mówiąc jego skręt, odchylenie do tyłu albo pochylenie do przodu. Pochylenie do przodu stosował często Money i Rigondeaux. Odchylenie Vitalij Kliczko, zaś obecnie bardzo płynnie broni i zwodzi za jego pomocą Demetrius Andrade.

5. Głowa

Głowa chodzi w boksie nieustannie. Jednak jej ruchy nie służą tylko obronom. Możesz dzięki niej również zwodzić. Dodaj ruch głowy w lewo i w prawo przed akcją, Wysuń ją do przodu żeby wymusić cios rywala, następnie odchyl się i skontruj mocno prostym tylną ręką – Fury uwielbia to robić, rób i Ty. Pamiętasz jak ruchliwa w walce była głowa Davida Hayemakera Haye`a? To był wiecznie uciekający punkt. Bierz z niego przykład i adaptuj w swojej walce.

6. Dłonie

Dłonie dają największą możliwość oszukiwania rywala. Gdzie ich nie skierujesz, tam może podążyć wzrok rywala. Możesz nimi np. zasłonić oczy przeciwnika albo oderwać jego wzrok od swojej drugiej ręki itp. Rękawice przyciągają wzrok, zwłaszcza klasyczny czerwony kolor, tzw. classic red.

Niesamowicie skutecznym zwodem jest tzw. misdirection jab. Jest on bardzo często używany przez topowych pięściarzy świata. Jest to cios w miejsce wystarczająco oddalone od celu właściwego. Ma za zadanie przenieść ręce/rękę oponenta w kierunku w którym uniemożliwi mu obronę przed drugim (mocnym) ciosem.

Przykład akcji: wolny prosty przednią ręką, wyprowadzony lekko ponad czoło rywala może u niedoświadczonego przeciwnika wywołać automatyczną reakcję podniesienia gardy nienaturalnie wysoko. Odsłania tym samym cały dół, w który uderzamy silnym prostym tylną ręką. Analogicznie, jeśli chcemy zaatakować górę wyprowadźmy widoczny jab na tułów, wręcz na granicy pasa rywala. Dajmy szansę „złapać” cios przeciwnikowi. Wówczas niezwłocznie atakujemy górę tylną ręką wykorzystując dużą rotację ciała. Możemy dołożyć na koniec cios z dołu na dół lewą ręką na sposób Canelo i zwieńczyć akcję odejściem z dystansu z jednoczesnym defensywnym jabem (z krokiem) kontrolującym dystans.

7. Łokcie, przedramiona

Najmniejsza siła rażenia w zwodach ale jednak warto o nich wspomnieć. Dają możliwość ruchu, są wysunięte, widoczne dla przeciwnika. Możemy imitować obrony albo zasłonić oczy rywala. Wskazówka: mogą posłużyć jako oparcie o gardę rywala i otwarcie jego czułego punktu – wątroby.

 

8. Wyraz twarzy

Walcząc jesteśmy bardzo blisko siebie, widzimy twarz rywala doskonale. Co to oznacza? Że podświadomie oceniamy jego mimikę, zachowania, reakcje. To bardzo wiele mówi o człowieku w danym momencie, np. jakie emocje nim obecnie sterują.

Co robić by zmylać przeciwnika? Stosować bogatą ekspresję. Ruszać brwiami, marszczyć czoło, uśmiechać się albo pokazywać zęby. Mistrzem takiego wyrazu jest Tyson Fury. Co powinieneś robić Ty? Imitować mimiką twarzy ekspresję taką jakbyś chciał zadać mocny cios! Pokaż skupienie i nagły wybuch agresji jak przy dewastującym ciosie. Przeciwnik na pewno to odnotuje.

Staraj się stosować jak najwięcej zwodów, łączyć przy tym różne części ciała ale rób to z głową. Zwody też nie mogą Cię wykończyć. Stosuj je mądrze, tak żebyś nie stracił szybko całych sił.

 

9. Oddech

Gwałtownym wydechem zwodzą najlepsi. Tu nie ma mowy o amatorszczyźnie. Zwód wydechem to niekonwencjonalne i rzadko używane ale skuteczne narzędzie boksera. Podświadomie zapamiętujemy wydech przy mocnych ciosach rywala i dokładnie to samo robi on. Wykorzystajmy to więc do zmylenia go.

Wydech potrafi pomóc w zwarciu bądź w narożniku. Może również wytrącić tempo u rywala, który przez chwilę zareaguje defensywnie na naszą dźwięczną fake kontrę. Musimy go jednak poprzedzić kilkoma power punchami z głośnym wydechem, które zostaną w pamięci rywala. Najpierw tworzymy znany w bokserskim żargonie „czynnik strachu” (fear factor), by następnie zacząć używać go w kluczowych momentach. Pokonujmy przeciwnika mentalnie.

Wsłuchaj się w pracę układu oddechowego GGG podczas jego walk a zrozumiesz jak to istotny element układanki. W pewnym momencie w podświadomości rywali Kazacha mógł pojawić się strach związany z samą pracą jego morderczego oddechu.

 

Jaki jest cel zwodów?

Głównym celem zwodów w boksie jest doprowadzenie do pożądanej przez nas reakcji rywala. Pośrednim celem jest np. otworzenie gardy rywala, opuszczenie przez niego ręki, odejście lub odskok przeciwnika lub jego wejście w bliższy dystans. Zwody mają na celu wymuszanie u oponenta konkretnych ciosów bądź zachowań defensywnych.

Najprościej określając, zwody mają zwyczajnie oszukać rywala i ułatwić nam kolejny ruch na ringowej szachownicy. W boksie nazywamy to otwarciem akcji, otwieraniem przeciwnika. Między linami przeważnie wygrywa lis, nie wielki słoń czy groźny lew (Zobacz jak przebiegłość góruje nad przewagą fizyczną w pojedynkach: Bivol-Canelo, Bivol-Ramirez, Usyk-Joshua, Haye-Walujew, Pacquiao-Margarito, Ali-Foreman, Adamek-Gołota).

 

Kiedy używać zwodów?

Im częściej tym lepiej. Granicą jest Twoja kondycja. Zwody, mimo że często są nieznacznymi ruchami, to jednak są elementem, który także męczy nasz organizm.

Warto jednak nadmienić, że nieustanne zwody w jeszcze większym stopniu męczą naszego rywala. Najmniej wygodnie walczy się pod ciągłą presją, w napięciu nerwowym, stresie. Zwodami zmuszamy rywala to ciągłego myślenia i „czuwania”. Taki stan jest niezwykle trudno utrzymać przez długi okres. Jedynie nieliczni mistrzowie sportu potrafią zachować koncentrację przez całe zawody. Pozostałym zdarzają się chwile słabości bądź wyłączania się.

Tony Bellew powiedział po walce z Usykiem, że zdecydowanie najgorsze było to, że musiał być nieustannie czujny. To go totalnie wyniszczyło fizycznie i psychicznie w przeciągu pojedynku. Jaki był jego koniec w tym starciu? Z pewnością to pamiętacie, jeśli nie – zobaczcie sami!

 

Ulubione zwody topowych bokserów

Muhammad Ali to bokserskie zjawisko poprzedniego wieku. Synonim boksu. Czasem schodził z ringu pokonany, nie miał świetnych statystyk ciosów, często przegrywał rundy do vivatu, był wręcz w nich obijany. Lecz finalnie należy mu oddać jego wielkość. Pokonywał największych w tym sporcie pozostając przy tym niezwykle efektownym. W czym ta jego doskonałość się przejawiała? Między innymi w dobrze dobieranych zwodach.

Co robił Ali aby zmylić rywala? Podnosił prawą rękę, czasem wyżej, czasem niżej – to był nawyk. Skakał do tyłu, to nietypowe dla boksera, niezgodne wręcz z obecnie znaną teorią boksu. Nietypowe, lekkie poruszanie się Mistrza miało jednak na celu nieustanne zwodzenie rywala, utrudnianie mu zadawanie ciosów z właściwej pozycji. Ali obniżał również pozycję na nogach, żeby dać mylny sygnał przeciwnikowi, iż zaraz zada gwałtowny cios. Częstą praktyką było u niego wejście w dystans, obniżenie pozycji, następnie odskok poza dystans i powrót do małych skoków do tyłu lub w bok.

The Greatest często uderzał przed akcjami rękawicą o rękawicę. Jaki był tego cel? Można to postrzegać jako nawyk nabyty w treningach lub też jako dezorganizację struktur neuronalnych oponenta, czyli nie mniej ni więcej tylko feint. Ciągłe skupienie na kolejnych ruchach pięści i ramion przeciwnika wymaga niemałego skupienia. Ali wykonywał często zwody rękoma i nogami, imitujące akcję góra-dół. Startował jak do ciosu na dół, żeby szybko przejść na górę, po dwóch, trzech takich seriach zwodów bezpośrednio atakował głowę przeciwnika kombinacją ciosów prostych i sierpowych.

Co jeszcze stosował z wysoką skutecznością? Zwód głową w prawą lub lewą stronę. Kierując głowę na lewą stronę wymuszał na przeciwniku reakcję obronną na cios lewą ręką – Ali w tym czasie zadawał cios ręką prawą, z reguły mocny prawy prosty. Kiedy przeciwnik dostrzegł jego strategię, głowa wędrowała w prawą stronę i uderzał prawym sierpowym – cały Ali.

 

Ołeksandr Usyk to obecnie król zwodów i generalnie rzecz ujmując oszukiwania oponentów w ringu. Nie sposób nie dostrzec, że w każdej walce jest mądrzejszy od rywala. Jego walki to jak oglądanie korepetycji udzielanych przez belfra hultajom z oślej ławki. Bierze ich do tablicy i finalnie stawia dwóję z umiejętności bokserskich. Czasem ktoś się do niego zbliży, jak chociażby doskonały Łotysz Mairis Briedis, ale nigdy nawet nie dotknie poziomu jego umiejętności bokserskich.

Ukrainiec za każdym razem dostosowuje zwody do stylu walki przeciwnika. Np. z Joshuą, Sasha stosował zwód prawym prostym, wyciągał tym samym lewą rękę rywala do kontrciosu. Spodziewał się tego i wówczas mógł spokojnie zadać mocny cios w tempo, swoją tylną ręką, by następnie kończąc płynnie akcję zmienić kąt w stosunku do rywala i przejść w tak zwaną bezpieczną strefę na zewnątrz przedniej ręki rywala – MAJSTERSZTYK! Chcemy to widzieć na polskich ringach!

Saul Canelo Alvarez cechuje się doskonałą techniką walki. W jego combosach zauważymy naprawdę mnóstwo zwodów. Polecam analizę jego akcji sparingowych oraz walk. Z każdej z nich jesteśmy w stanie nauczyć się nowego zwodu. To taki bokserski Ronaldinho. Walczy bardzo widowiskowo i przy tym skutecznie. Co prawda znaleźli się Ci, którzy go pokonali, ale nie umniejsza to bajecznej technice Saula.

Zwody stosuje bardzo różne ale cel jest często powtarzalny – cios z bardzo dużą, typowo meksykańską rotacją z dołu na dół + cios podbródkowy przednią ręką. To niepowtarzalne ciosy Canelo, jego wizytówka przez ostatnie lata. Canelo pięściarską finezję traci tylko wówczas gdy poczuje krew rywala, wówczas włącza mu się killing mode.

Tyson „Gipsy King” Fury często dotyka rękawicą swojej twarzy/nosa przed zadawaniem ciosów, nagminnie opuszcza ręce, rozkłada je szeroko, opiera się o liny. Wyciąga szyję do przodu albo chowa do tyłu, dotyka rękawicą czoła rywala. Potrafi nawet opierać się swoim czołem o głowę bądź rękawicę (!) rywala. Stosuje notoryczne faule.

Cel jego dziwnych zachowań w ringu jest jeden – kompletnie zdezorientować rywala. Faktem jednak jest, że te zachowania mają to samo zadanie co typowe zwody bokserskie – zwieść rywala, zbić go z pantałyku. Tyson jest skuteczny a to najważniejsze. W tym dziwactwie jest metoda!

Juan Manuel Marquez lubił wysuwać jedną rękę przed zadaniem ciosu właściwego drugą ręką. Jest to dość popularny w boksie zwód, jednak w rękach meksykańskiego mistrza był kompletnie zabójczy! Potrafił zrobić to w odpowiednim czasie, dobijając zmęczonych rywali. Siła w prostocie. Warto odnotować, że Marquez wyróżniał się piekielną siłą i to zapewniało tym prostym środkom dar przebicia.

David Haye zwodził głową, szyją, tułowiem. Stosował liczne odchylenia, uniki, rotacje i szybkie zmiany dystansu. Czy skutecznie? Z pewnością bo nokautował rywali w piorunującym stylu. Jednak zwody były też jego potężnym narzędziem obronnym, co widać było w walce z rosyjskim gigantem Nikolajem Walujewem. Praktycznie żaden cios mistrza świata nie był skuteczny a Haye odebrał mu tytuł mistrza. Czy słusznie? Nie mnie to oceniać. Walka wzbudziła jednak wiele kontrowersji i każdy kibic przeanalizował ją na swoją modłę.

Roberto „Hands of Stones” Duran często przed zadaniem piorunującego ciosu sierpowego bądź podbródkowego, przeskakiwał luźno z nogi na nogę. Następnie robił specyficzne, delikatne zejście z ruchem głowy – jednokrotne, dwukrotne, trzykrotne. Cios właściwy następował po doskoku (co umożliwiało mu wejście w półdystans) do niespodziewającego się ataku rywala.

Panamski mistrz stosował zwody nawet podczas maksymalnego zmęczenia, klasa!

Manny Pacquiao zwodził głównie doskokami o różnej długości i częstotliwości, często dodając delikatny ruch przedniej ręki. Był niesamowicie szybki, jego dwa-trzy kroki to z reguły jeden krok rywala. Praca na nogach pozwalała mu oszukiwać rywali. Jednak nie zawsze było to skuteczne. Z pewnością pamiętamy jak w pułapkę złapał go wspomniany mistrz J. M. Marquez. Ta słynna akcja to doskonały przykład fenomenalnego zachowania rytmu walki. Oczywiście w wykonaniu Meksykańskiego mistrza, nie Manny`ego…

Pod koniec szóstej rundy wyprowadził on dewastujący cios. Filipińczyk właśnie przed tym nokautem próbował oszukać rywala dwoma swoimi standardowymi zwodami. Marquez o mało nie odesłał go do Abrahama!

Marvin Hagler był jednym wielkim oszustem. Jego styl można opisać jako nieustanne zmylanie przeciwników małymi ruchami powielanymi setki razy. Stosował zwody głową, rękami, barkami. Nigdy nie było wiadomo, którą ręką zacznie akcje i którą zada ciosy właściwe w danej akcji. Manipulator, Pan Chaosu w ringu.

Ciekawostka: Hagler był jednym z najlepiej walczących w obu pozycjach (orthodox/southpaw) bokserem w historii boksu.

Roy Jones Jr. Stosował obniżenie pozycji z rozszerzeniem rąk na zewnątrz. Z tak nietypowej pozycji przypuszczał ataki na kompletnie zdezorientowanego rywala. Roy ogólnie lubił bardzo nietypowe, autorskie zwody. Nie były aż tak autorskie jak u Prince`a Naseeda Hameda ale to i tak bokserskie unikaty.

Podsumowanie

Zwody są ważnym elementem rzemiosła bokserskiego. Nie powinniśmy zaniedbywać ich wykonywania. Ćwiczmy je podczas walki z cieniem, w trakcie sparingów i po wstępnym ustaleniu – na tarczy z trenerem.

Dajmy wykazać się własnej kreatywności i wyobraźni. To najmniej sformalizowana grupa zachowań bokserskich więc pomóżmy swojej fantazji wykazać się. Boks ma dawać wielką radość i bawić nas bogactwem swojej różnorodności.

 

Więcej podobnych artykułów znajdziesz tutaj.

Poznaj jakościowy content bokserski!

Wielkie dzięki, że dotarłeś do końca wpisu. Żywię nadzieję, że dowiedziałeś się z niego interesujących faktów i poszerzyłeś swoją wiedzę na temat zwodów w walce! Podziel się proszę opinią o blogu, na profilu Piskorz Boxing. Twoje zdanie jest dla nas niezwykle ważne, bo to dla takich osób jak Ty tworzymy powyższe materiały. Wiedz, że będziemy wdzięczni za Twoje wsparcie!

Pozdro!
Dawid
Tekst autorski – zastrzeżony prawem własności intelektualnej